ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ...

Με αφορμή το προηγούμενο ποστ για τον Χίτλερ, τελείως συνειρμικά μου ήρθε στο μυαλό ο γυμνασιάρχης μου ,ο οποίος δεν είχε και πολλές διαφορές από έναν φασίστα δικτάτορα….Αστείο μεν, άξιος αναφοράς δε. Έτσι μπήκα στον κόπο να αφηγηθώ για τα σχολικά μου χρόνια.
Πήγαινα σε ένα μεικτό γυμνάσιο του Πειραιά που είχε για διευθυντή έναν άνθρωπο που σίγουρα κρυφά ήταν νέο-ναζί και επιθυμούσε να μετατρέψει το σχολείο σε μια νέα ολοκληρωτική Γερμανία .Ο κύριος Π. λοιπόν είχε επιβάλλει αυστηρό dress-code στο σχολείο. Δυστυχώς η ποδιά είχε καταργηθεί και έτσι είχε προχωρήσει σε νέα μέτρα Εννοείται ότι οι φούστες, τα τοπάκια και κάθε είδους ρούχο που άφηνε ακάλυπτο οποιοδήποτε σημείο του σώματος εκτός από τα χέρια απαγορεύονταν δια ροπάλου. Βέβαια οι φούστες μέχρι τον αστράγαλο και τα μακό μπλουζάκια ήταν τα επιθυμητά. Τα νύχια απαγορεύονταν να είναι βαμμένα. Όπως επίσης και το μακιγιάζ. Τα κάπρι παντελόνια και οι βερμούδες απαγορεύονταν(ακόμα και αν ήταν Ιούλιος και η ζέστη ήταν ανυπόφορη) ακόμη και για αγόρια .Αν ήσουν αγόρι και είχες αποφασίσει να βάλεις ζελέ στα μαλλιά σου τότε ο ίδιος ο Π. αυτοπροσώπως σου έβαζε το κεφάλι κάτω από τη βρύση. Αν πάλι ήσουν αγόρι και τα μαλλιά σου μάκραιναν επικίνδυνα σε σημείο να ακουμπούν τα αυτιά σου σε έστελνε τα κουρέψεις κατευθείαν .Όλα αυτά τα έλεγχε καθημερινά κατά τη διάρκεια της προσευχής που όλοι στιχιζόμασταν επιμελώς για να μπορέσει να μας σκανάρει .Αυτά ως προς τα ενδυματολογικά. Σε θέματα οργάνωσης το σχολείο λειτουργούσε ρολόι. 2 επιμελητές κάθε βδομάδα σε κάθε τάξη που φρόντιζαν για την καθαριότητα της και να στοιχίζουν τις καρέκλες και τα θρανία με ακρίβεια(έτσι και οι μερικές καρέκλες είχαν ξεφύγει ακολουθούσε κατσάδα το επόμενο πρωί).1 απουσιολόγος που κάθε πρωί έφερνε κιμωλίες έφτιαχνε το ‘’πινακάκι’’ και έτσι και κάλυπτε έστω και 1 απουσία αμέσως εντοπιζόταν. Το πινακάκι ήταν ένα τετράγωνο στη γωνία του πίνακα πού έπρεπε να ανανεώνεται κάθε ώρα ώστε να γράφει έκτος από ημ/νια ,μαθητές ,απόντες ,την ώρα αλλά και τον καθηγητή(ποτέ δεν κατάλαβα σε τι εξυπηρετούσε αυτό αλλά τώρα συνειδητοποιώ ότι έτσι όταν περνούσε από έξω ήξερε με μια ματιά σε τι κατάσταση ήταν οι μεραρχίες του).Ήταν αυτονόητο πως όποιος καθηγητής έμπαινε μέσα έπρεπε να σηκωνόμαστε και να καθόμαστε μετά από κείνον. Δυστυχώς πολλοί ήταν αυτοί που δεν συμμορφώνονταν ,και έτσι έπαιρναν αποβολές σε καθημερινή βάση. Ο απουσιολόγος ήταν υποχρεωμένος να πηγαίνει στο γραφείο όποτε απέβαλλαν κάποιον(δηλαδή σε κάθε μάθημα)Ου κ ολίγες ήταν οι φορές που είχε διώξει άτομα από το σχολείο. Το κάπνισμα στα διαλλείματα ήταν κάτι που κανείς δεν το τολμούσε γιατί έκανε επιδρομές ακόμα και στις γυναικείες τουαλέτες. Δίπλα στο σχολείο ήταν ένα στενό στο οποίο συνήθως κάθονταν τα παιδιά του Λυκείου, κάπνιζαν, έκαναν χαβαλέ κτλ. Όμως ο Π. είχε πάρει τις προφυλάξεις του προκειμένου να μην αποστατήσει κανένας: αν αντιλαμβανόταν κάποιον στο στενό από το δικό του σχολείο θα τον απέβαλλε. Εννοείται ότι ποτέ μα ποτέ δεν είχε γίνει κατάληψη ούτε καν αποχή στο σχολείο του. Ακόμα θυμάμαι που ένα παιδί είχε πάρει 3ημερη για μια πρωταπριλιάτικη φάρσα ενώ ένα άλλο τμήμα το είχε αποβάλλει ολόκληρο!
Αυτά όσα μπορώ να θυμηθώ. Υπενθυμίζω ότι δεν αναφέρομαι σε κανένα γυμνάσιο-πρότυπο ,ή θήλεων ή εκκλησιαστικό. Και αξίζει να τονίσω ότι γυμνάσιο πήγαινα πριν 5 χρόνια δηλαδή μιλάμε για το 2001.Ο Π. παρ’ όλα αυτά που έκανε δεν είχε καταφέρει να κάνει τους μαθητές να τον σέβονται, παρά μόνο να τον φοβούνται. Πολλοί ενέκριναν τις τακτικές του λέγοντας ’’είναι σωστός άνθρωπος, σας έκανε σχολείο ’’.Αλλά τελικά μόνο σωστός δεν ήταν, αφού πιάστηκε ένα χρόνο μετά να δίνει τα θέματα των εξετάσεων σε μια χαϊδεμένη μαθήτρια .Φυσικά τον ‘’απέβαλλαν’’ και ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα…….