ΠΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ...

Όπως λέει και το τραγούδι των Ημίζ…

Η νοοτροπία του Έλληνα έχει συνδέσει άρρηκτα το καλοκαίρι και ιδιαίτερα τον μήνα Αύγουστο με την διαμονή και ξεκούραση σε κάποιο νησί της χώρας μας. ’’Πάω να χαλαρώσω και να γεμίσω τις μπαταρίες μου’’ λένε όλοι και αναχωρούν μέσω στεριάς ή θαλάσσης για τον προορισμό τους. Εγώ φέτος επισκέφτηκα το Ρίο και την Κρήτη και έχω να διατυπώσω μερικές ερωτήσεις προς όλους τους υποστηρικτές της παραπάνω νοοτροπίας…
• Πώς μπορώ να χαλαρώσω και να ηρεμήσω αφού πριν καλά-καλά ξεκινήσω θα αρχίσουν τα απρόοπτα μεμονωμένα περιστατικά όπως μας αναφέρει ο κ. Κεφαλογιάννης των πολύωρων καθυστερήσεων? Για να μην αναφέρω τις καθυστερήσεις και τις ακυρώσεις τις Ολυμπιακής…
• Όταν με το καλό φτάσω στον προορισμό μου, απατώμενη ότι ξέφυγα από τον πανικό της Αθήνας ανακαλύπτω ότι τα πάντα είναι γεμάτα (ξενοδοχεία, παραλίες, εστιατόρια, παραλίες ) και πρέπει να δώσω κυριολεκτικά μάχη για να χωρέσω σε κάποιο club.Κάπου εδώ διαπιστώνω ότι δεν έφυγα μόνο εγώ από την Αθήνα, αλλά και όλη η Αθήνα…
• Τι είναι αυτό με την ανεξέλεγκτη άνοδο των τιμών κάθε χρόνο? Οι τιμές για ένα απλό δίκλινο δεν πέφτουν κάτω από 60 ευρώ ,οι τιμές των εισιτηρίων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη και ο καφές εξακολουθεί να γίνεται ολοένα και πιο χρυσός…Για να μην αναφέρω την απαράδεκτη αισχροκέρδεια στα τουριστικά είδη!

Έτσι λοιπόν καταλήγω σε 2 προτάσεις:

1.Διακοπές σε κάποιο έρημο μέρος, χωρίς κοσμοσυρροή ή καλύτερα στο εξωτερικό!(μην νομίζετε η διαφορά στα χρήματα δεν είναι μεγάλη..)
2.Διακοπές στην έρημη, ήσυχη και επιτέλους άδεια πρωτεύουσα! Όπου η λέξη κυκλοφοριακό νομίζεις ότι χαρακτηρίζει άλλη χώρα, πας σε όποιες παραλίες και πισίνες θέλεις χωρίς να στριμώχνεις την πετσέτα σου ανάμεσα σε γιαγιάδες με ταπεράκια (έχουν πάει στα χωριά τους) και νάρκισσοι που παίζουν ρακέτες πάνω από το κεφάλι σου πετώντας σου κάθε τρεις και λίγο το μπαλάκι(έχουν πάει σε Μύκονους, Πάρους κτλ )

Σε όσους φύγουνε πάντως έυχομαι ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΓΕΡΑ ΝΕΥΡΑ