Friday 29 June 2007

Τα κουτσουμπολιά του λεωφορείου

Σήμερα πέτυχα στο λεωφορείο έναν παλιό μου συμμαθητή.Είχα να τον δω τουλάχιστον 5 χρόνια.Είμασταν μαζί στο δημοτικό και η αλήθεια είναι ότι ήταν πάντα λίγο "γιούχου παιδί" και χαζό και γενικότερα ήταν στην κοσμάρα του.

Αφού άρχισαμε τα "τι κάνεις"και τα γνωστά του λέω τι κάνεις στην ζωή σου γενικότερα,δουλέυεις ,σπουδάζεις..?Μου απαντάει "όχι είμαι σε μια κοινότητα".Τι κοινότητα λέω εγώ ,το ανυποψίαστο.Κοινότητα αποτοξίνωσης μου απαντάει.

Μπα ,πλάκα μου κάνει το χαζό λέω δεν παίζει.Το μάτι μου πέφτει στο χέρι του,έχει μια χαραξιά ακριβώς όπως και εγώ(εγώ το γενναίο είχα λιποθυμήσει όταν πήγαν να μου πάρουν αίμα και από τότε έχω την χαραξιά της βελόνας στο μπράτσο μου χεχε)Συνεχίζει και μου λέει ότι είναι καθάρός εδώ και ένα μήνα.Εγώ έχω μείνει τελείως και το μόνο που μπορώ να του πω χαμογελώντας είναι να συνεχίσει έτσι.Συνεχίζουμε λέγοντας γενικότερες αερολογίες αλλά φτάνει η στάση μου και πρέπει να κατέβω.Φεύγοντας μου λέει

"Να κανονίσουμε να βγούμε για κανά καφέ Νάντια ε?Σε έναν χρόνο που θα βγω να πάμε οκ?"

Έχω στεναχωρεθεί απίστευτα..Αυτό το παιδί ρε συ έπεσε στα ναρκωτικά?μα τι παρέες έκανε και τον μπλέξανε?Αυτός είναι τόσο αθώος και αγαθός που ούτε μύγα δεν μπορεί να σκοτώσει.Αχ βρε συ...Αχ!

Εσύ πόσο μ'αγαπάς...?

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket
Για μένα η αγάπη μπαίνει σε κουτάκια.Ναι,υπάρχει το καθόλου,λίγο και το πολύ.Πάντα αν αγαπάς κάποιον είναι ή λίγο ή πολύ.Έτσι είναι.Με αυτό το παιδιάστικο μυαλό μου έτσι τα βλέπω και δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς."Μα δεν υπάρχει λίγο ή πολύ ,ή σ'αγαπάω ή όχι" .ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ!Μπορείς να με αγαπάς λιγουλάκι...τόσο δα ή πολύ πολύ...Ναι έτσι είναι.Αλήθεια.

Saturday 23 June 2007

Συζητήσεις πολιτικού περιεχομένου-ΑΠΛΑ ΕΛΕΟΣ!!!

Δεν τις μπορώ με τίποτα.Και να πω την αλήθεια,ποτέ δεν έχω συμμετάσχει σε καμία.Αλλιώς αρχίζουνε ,στην πορεία ο καθένας πετάει ότι άκυρο θυμάται,το συμπληρώνει με τις ελλιπείς του γνώσεις και την απολύτως αδιάφορη άποψη του-who cares- και νομίζει ότι ξέρει που πάνε τα τέσσερα.Αμ δε!Και την υποστηρίζει του θανατά.Όλοι έχουνε άποψη για όλα,ακόμα και εξωτερικής πολιτικής.Εμ βέβαια,οι σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία είναι έτσι ,ενώ θα έπρεπε να ήτανε αλλιώς,θα έπρεπε να είχαμε κάνει εκείνο το τάδε το παρατάδε...τι λες βρε άσχετε???ξέρεις εσύ και δεν ξέρουν άλλοι επιστήμονες,ακαδημαικοί,αναλυτές?δεν σου λέω πως πάντα έχουν δίκιο αλλά ένας πολιτικός αναλυτής σίγουρα ξέρει περισσότερα από κάποιον υδραυλικό!άκουσε τον τουλάχιστόν και μετά πες την κοτσάνα σου!έλεος πια,δεν έχεις ανοίξει ούτε μισό βιβλίο διεθνούς δικαίου τυρόβλαχε και αρχίζεις να μου λές για την διεθνή ευθύνη της Ελλάδας στην ΠΓΔΜ.!τι άλλο θα ακούσω!!!

Νομίζω ότι παραείμαστε πολιτικοποιημένοι σ'αυτή την χώρα.Ή καλύτερα νομίζουμε ότι είμαστε.Γιατί η ημιμάθεια πολλές φορές είναι χειρότερη από την αμάθεια.

(Υ.Γ: ναι ,κάτι άκουσα και σεληνιάστηκα για αυτό άρχισα το κράξιμο.Έλεος πια!)

Monday 18 June 2007

Κάτι που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε!!!

Το ότι η μεγαλύτερη μερίδα της υφηλίου έχει σχηματίσει άσχημη γνώμη για τις ΗΠΑ είναι γνωστό.Έχω διαβάσει άπειρες φορές άρθρα,έχω ακούσει συζητήσεις και έχω συμφωνήσει με αυτά που λέγονται κατά των Αμερικανών.Αλλά εδώ θα σας δείξω κάτι άλλο.Κάτι πραγματικά που με συγκίνησε(κλάψ κλαψ :Ρ)







Είναι ένα site που εκατοντάδες αμερικάνοι ανεβάζουν φωτογραφίες και ζητάνε συγγνώμη.Συγγνώμη που ψηφίσανε τον Μπους,που δεν πήγανε να ψηφίσουν,που ξεγελάστηκαν,που πήγανε στον πόλεμο στο Ιράκ ...για χίλια δυο...



http://www.sorryeverybody.com/




Friday 15 June 2007

Τελικά του του κλέψαν το ρολόι του κυρίου Μπους ή όχι?

Το ανέκδοτο (κάπως έτσι πάει,δεν το θυμάμαι και πολύ καλά):

Ήτανε ένας Άγγλος ,ένας Γάλλος και ένας Έλληνας σε ένα αεροπλάνο.Σε κάποια φάση ,βγάζει ο Άγγλος το χέρι του απ'έξω και λέει

"τώρα είμαστε πάνω από την Αγγλία"

Που το κατάλαβες του λένε οι υπόλοιποι,"ακούμπησα το Μπιγκ Μπεν "απαντάει.Μετά από λίγο βγάζει ο Γάλλος το χέρι του και λέει

"τώρα είμαστε πάνω από την Γαλλία"

Που το κατάλαβες του λένε οι υπόλοιποι,
"ακούμπησα τον πύργο του Άιφελ" λέει.Στο τέλος,βγάζει και ο Ελληνας το χέρι του και λέει

"τώρα είμαστε πάνω από την Αλβανία"

Που το καταλάβες του λένε οι υπόλοιποι,"γιατί μου κλεψανε το ρολόι".

Η πραγματικότητα:

Μετά την βόλτα του κυρίου Μπους που μάλλον δεν είχε ακούσει το παραπάνω ανέκδοτο στην γειτονική μας χώρα και εκεί που χαιρέταγε τα πλήθη που τον επεφημούσαν κάποιος βρήκε ευκαιρία και του σούφρωσε το ρολόι.Κρίμα ,και είχε χαρεί ο άνθρωπος ότι είχανε είχανε συνωστισεί για να τον θαυμάσουνε.ΧΑΧΑΧΑ



http://www.youtube.com/watch?v=HVYGt3ip-QI


P.S:O Λευκός οίκος ανακοίνωσε ότι το έβγαλε μόνος του το ρολόι και δεν του το κλέψανε...ε ρε να δεις που κάνει και ταχυδακτυλουργικά ο πρόεδρος!

Saturday 9 June 2007

Μοιάζω με την Angelina Jolie λοιπόν...




Για όσους αμφισβητούσαν την ομορφιά μου να η απόδειξη!και ναι λοιπόν!μπορώ να πώ με σιγουριά ότι το site αυτό τα χει παίξει...χαχα

Thursday 7 June 2007

You are a bitch

Για μένα κάποια πράγματα είναι αυτονόητα. όπως για παράδειγμα να δώσω τις σημειώσεις μου σε κάποιον συμφοιτητή μου άμα τις ζητήσει.

Τις προάλλες είχα ένα 6ωρο συνεχές μάθημα. Κάπου εκεί στην Πέμπτη ώρα αποφασίζω να την κάνω με ελαφρά γιατί κουτουλάω στο πάγκο. Αρχίζω λοιπόν να ψήνω και μια φίλη μου να την κάνει μαζί μου…

-Έλα ρε Έλλη, πάμε βαρέθηκα.
-Ρε Νάντια άμα πει τίποτα sos…
-Θα μας το πούνε τα κορίτσια αφού θα κάτσουνε .Κορίτσια δεν θα μείνετε? και γυρίζω προς τις άλλες δυο της παρέας.
-Ααα όχι άμα πει τίποτα sos να καθόσασταν ,τι να σας κάνουμε
.

Εδώ μου χτυπάει το καμπανάκι και ξαφνικά ξυπνάω.

-Ε? Είμαστε από το πρωί εδώ πέρα, δεν ήρθαμε τώρα!(σαν εσένα που μου το παίζεις έξυπνη!)
-Ε καλά και εγώ από το πρωί τρέχω για δουλειές αλλά θα κάτσω. ,μου κάνει η μια bitch με την μυτόνγκα της να φτάνει το ταβάνι.
-Εμ τι δηλαδή εμείς είμαστε τα κορόιδα που καθόμαστε? ,συμπληρώνει και η άλλη με υφάκι 1000 καρδιναλίων.

Έχοντας μείνει τελείως άναυδη χαιρετώ και αποχωρώ.

Τώρα τι κακία ήτανε αυτό μπορείς να μου πεις? Ποτέ δεν έχω αρνηθεί σημειώσεις σε κανέναν συμφοιτητή μου ακόμα και εάν δεν είμαστε φίλοι.. Μπορώ να πω μάλιστα ότι πολλοί έχουνε περάσει επειδή τους είπα τα σος ή επειδή τους έδωσα την κόλλα μου με κίνδυνο να μηδενιστώ. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιό λόγο δηλαδή να γίνω στρίγγλα και να λέω «Οι σημειώσεις μου…my precious…».Έλεος πια.

Και στην τελική δεν τις ζήτησα καν σημειώσεις .Να πεις ότι δεν με ξέρει ,δεν έχουμε πάει για καφέ για ποτό ,και ήρθα στο ξεκάρφωτο και τις είπα «φέρε μου το τετράδιο σου» να το καταλάβω. Αλλά τι της είπα πια? Να που πει αν πει κάτι σημαντικό!

Ε ρε καημένη Νάντια…που νόμιζες ότι θα αντάλλαζες και σημειώσεις για την εξεταστική…κούνια που σε κούναγε!!!

Saturday 2 June 2007

summer vacations :)

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

free music

SUMMER VACATIONS

Τα 13-14 είναι η ηλικία που μπαίνεις στην εφηβεία ξυπνάς αρχίζεις να θέλεις να δεις να κάνεις…εκεί μας έπιασε και μας με την κολλητή μου όταν ήμασταν να πάμε διακοπές μόνες μας. Ολομόναχες χωρίς γονείς .Αλλά έλα ντε όμως που υπήρχαν 2 πολύ σημαντικά προβλήματα:
1.Ούτε εγώ ούτε εκείνη είχαμε εξοχικό άρα έπρεπε να νοικιάσουμε δωμάτιο πράγμα λίγο απίθανο για δεκατριάχρονα
2.Αποκλείεται να μας άφηναν οι γονείς μας και κυρίως οι δικοί μου χωρίς επίβλεψη γονέα
Άμα όμως θέλαμε κάτι βρίσκαμε τρόπο να το κάνουμε. Το φέραμε από εδώ, το φέραμε από εκεί ,την βρήκαμε την λύση. Η Βάβω!

Η Βάβω(βλ. γιαγιά της φίλης μου) ήταν αρκετά μεγάλη και το είχε ψιλοχάσει ,δηλαδή περισσότερο εμείς έπρεπε να την προσέχουμε παρά αυτή μην μας χαθεί και ψαχνόμαστε μετά. Γριά ξε-γρια ήταν ενήλικας και μπορούσε να μας νοικιάσει σπίτι και να είναι ο κηδεμόνας μας για τις διακοπές. Έτσι θα γινόταν .Άσε που δεν είχαμε και τσακιστό φράγκο πάνω μας και θέλαμε χορηγό.

Καταλήξαμε λοιπόν με 4 άτομα σ ένα δωμάτιο1Χ1 στο Ξυλόκαστρο. Ναι καλά διαβάσατε 4.Γιατί η Βάβω χαμένα τα χε ,είχε πει και στην κόρη του ψιλικατζή της γειτονιάς της που η καημένη η κοπέλα μη ξέροντας ότι θα είχε και εμάς τα βλαμμένα μαζί ήρθε.

Αυτή ήταν γύρω στα 18 και ήταν πολύ όμορφη η άτιμη. Φτυστή η Εβελίνα Παπαντωνίου. Την κοιτάζαμε σαν τα ξελιγωμένα που βαφότανε και φτιαχνότανε ενώ εμείς ήμασταν με τα σιδεράκια και τις βερμούδες.
Η καημένη όμως η Εβελίνα no.2 αν και ήταν όμορφη δεν είχε κάτσει ακόμα σε κανέναν όσοι και αν την κυνηγούσαν. Εκεί λοιπόν στο Ξυλόκαστρο που την είχαμε να μας βγάζει σε καμιά καφετέρια ,σε κάνα σινεμά(ναι την είχαμε δει και πολύ μουράτες που πηγαίναμε σε καφετέριες μόνες μας) δεν θυμάμαι πως ακριβώς αλλά γνώρισε το Δημήτρη Ο Δημήτρης την πέρναγε λίγα χρόνια αλλά της την έπεφτε πολύ χοντρά. Η Εβελίνα όμως κλασσικά καρφάκι δεν της καιγόταν.-Μεταξύ μας ήταν και λίγο άσχημος και λίγο χαζός-.Καλός ή κακός ο Δημήτρης είχε αυτοκίνητο και επαφές με club που εμείς εκείνη την περίοδο κωλολυσσάγαμε να πάμε. Και το δεξί μας χέρι θα δίναμε για να μπούμε σε club τότε.

Αρχίσαμε λοιπόν το «ψήσιμο» της Eβελίνας. Και τι καλός ,τι ωραίος, τι τρυφερός που είναι ,και σε θέλει ,και κάνε κάτι μαζί σου.100 φορές την ημέρα αυτό λέγαμε. Ξύπναγε η Εβελίνα ακούγοντας για τον Δημήτρη κοιμότανε ακούγοντας για τον Δημήτρη. Λέγει λέγει το κοπέλι κάνει την Εβελίνα και θέλει.

Η Εβελίνα τα έφτιαξε τελικά με τον Δημήτρη που στην αρχή ούτε να τον κοιτάξει δεν ήθελε. Μετά από λίγο καιρό στην Αθήνα το κάνανε κίολας. Εκείνος την παράτησε μετά.

Η Βάβω με τα ροχαλητά της δεν μας είχε αφήσει να κλείσουμε μάτι 2 βδομάδες και με τα τόσα σουβλάκια και κρουασάν που μας έπαιρνε συνέχεια(η μαγειρική της ήταν απλά απαίσια) μας τρύπαγες και έβγαινε τζατζίκι. Δυστυχώς πέθανε μετά από μερικά χρόνια και δεν την ξαναπήγαμε διακοπές.
Εμείς τελικά σε club δεν πήγαμε γιατί μας λέγανε ότι έτσι πως ήμασταν θα τρώγαμε πόρτα. Ακόμα και αν βαφόμασταν ,Δεν πειράζει. Πήγαμε μετά στο Λύκειο μέχρι σε σημείο να σιχαθούμε. Δεν βαριέσαι.