Το πήρα απόφαση...Θα γράψω την ιστορία που μου ζήτησε ο anisixos.(katourimeni podia υπόσχομαι να γράψω κάποια στιγμή και τα δικά σου...Αν και δυσκολεύομαι να περιορίσω όπως είπα το συγγραφικό μου ταλέντο.Η σκυτάλη σε όποιον θέλει να την πάρει και με τις ίδιες λέξεις,άντε επειδή μ'άρεσαν.
Ιστορία νο.1 λέξεις: σπίτι ,τρελοκομείο, όνειρο, καφετέρια,εφημερίδα
(Δεν ήθελα να γράψω για κάτι φανταστικό. Ξεκίνησα αλλά μετά δεν μου βγήκε. Μου ‘ρθε λοιπόν αυτό το περιστατικό που είναι 100% real και μου το είχε εξιστορήσει ένας πρώην μου.)
Ο Ν. δούλευε το καλοκαίρι σε μια καφετέρια στα Β.Π. Την δουλειά την είχε βρει μέσω μιας αγγελίας στην εφημερίδα.Μια καφετέρια όνειρο. Δυστυχώς όμως επειδή εμένα το σπίτι μου είναι στο άλλο άκρο δεν πήγαινα να τον βλέπω συχνά(αχ τι έχανα όμως!!!)Η καφετέρια που δούλευε όμως είχε ένα μείον. Ήτανε απέναντι σε ένα τρελοκομείο. Ιδιωτικό τρελοκομείο. Και κάτι που δεν ήξερε όταν άρχισε να δουλεύει εκεί είναι ότι τους τρελούς κατά τακτά χρονικά διαστήματα τους βγάζανε τσάρκα στην καφετέρια απέναντι να ξεσκάσουν. Ναι καλά ακούσατε ,πηγαίνανε τους τρελούς για καφέ. Μου 'χε πει ότι κάθε φορά καθόντουσαν στις καρέκλες, και κουνιόντουσαν μπροστά-πίσω, όλη την ώρα. Ένας μάλιστα είχε πάει και είχε κολλήσει σαν την μύγα στην φρεσκοκαθαρισμένη τζαμαρία του μαγαζιού και την έγλειφε Το αφεντικό βγήκε έξω και άρχισε να του ρίχνει κλωτσιές!!!(τσ τσ τσ μεταχείριση σε τρελό άνθρωπο)Κάθε φορά που πηγαίνανε ρωτάγανε τον δυστυχή πρώην μου.
-Τι ζώδιο είσαιιιιι...?
-Σκορπιός ,απαντούσε εκείνος.
Μετά από 5' ξανά τον ρωτάγανε άμα ξαναπέρναγε. Ύστερα από ένα τέταρτο πάλι το ίδιο. Η πιο κορυφαία συνομιλία είναι η εξής όμως:
-Καλησπέρα τι θα πάρετε? ,άρχισε ο πρώην μου.
-Ένα φυσικό χυμό ανάμεικτο λέει ο τρελός.
Πάει να φύγει ήρεμος ο δικός μου, που για πρώτη φορά συνεννοήθηκαν σαν άνθρωποι και ακούει να τον φωνάζει.
-Ε πσιτ!! Ο ανάμεικτος να μην έχει γάλα οκ?
Posts
7 Responses:
Λυπάμαι βρε παιδί μου να ακούω νέα παιδιά να έχουν τέτοια αποψη για τους ψυχικα ασθενεις...Γιατί δηλαδη να μην τους πάνε για καφε;;;Δεν ειναι κολλητικο,ξέρεις...ούτε είναι επικίνδυνοι οπως τους παρουσιάζουν οι ταινίες...Ελπιζω μια μερα ο κοσμος μας να παψει να ειναι τοσο οπισθοδρομικος
rubia μάλλον με παρεξήγησες.Δεν είναι κολλητικό φυσικά και ούτε είναι θέμα συντηρητισμού.Είμαι της άποψης ότι ο κάθε ασθενής χρειάζεται ειδική μεταχείρηση και όχι να τους βγάζουν στην πιο κοντινή καφετέρια για να τους ξεφορτωθούν λίγο.Και όχι,το να βλέπεις τον έναν να λούζεται με την πορτοκαλάδα και τον άλλον να γλύφει την τζαμαρία πιστεύω ότι όχι μόνο δεν τους κάνει καλό,αλλά τους γελοποιεί κιόλας.
και αν δεν γράψεις δεν πειράζει. Έχουμε γεμίσει χρέη. Ακόμα και στις ιστορίες.
χαχα, αυτό με τον ανάμεικτο το λέμε και εμείς. Η τα παιδιά είναι μια χαρά, ή εμείς έχουμε ξεφύγει. Όλοι μέσα - όλοι μέσα..
Μακάρι να ήταν παρεξήγηση.
Επειδή τυχαίνει να δουλεύω σε τέτοιο ίδρυμα:ο καφές είναι από τα λίγα που μπορούν να τους κοινωνικοποιήσουν και γιαυτό είναι σημαντικό για αυτούς να έχουν τη δυνατότητα.Υποθέτω ότι υπάρχει και κάποιος από το προσωπικό που τους επιβλέπει,ο οποίος πρέπει να προσέχει αν κάνουν ζημιά.Δεν είναι για ξεφόρτωμα,και σίγουρα θα βοηθούσε αν ο κόσμος δεν τους κοιτούσε σαν"τερατα",αλλά σαν ανθρώπους με αρρώστεια..
φιλικά
rubia
Συγγνωμη για το διπλό,το πάτησα 2 φορές κατα λάθος:)
rubia
Καλά ντε, μην τσακωθείτε.
Μου άρεσε η ιστοριούλα. Γέλασα με τη φάση με το τζάμι.Χαχα!
Παρ'όλα αυτά δεν ξέρω τι θα έκανα στη θέση του.Μπορεί να γελούσα, μπορεί και όχι όμως.
Πολύ λογικός ο τρελλός! Τον ήθελε ανάμεικτο τον χυμό, δηλαδή με διάφορα υγρά μέσα (το ποιά υγρά μάλλον το άφησε στην κρίση του μπάρμαν), αλλά όχι με γάλα! Ξεκάθαρος!
Post a Comment