ΤΡΕΛΑ ΜΕΘΥΣΙΑ No 2

Εδώ και μέρες είχαμε κανονίσει για την πρωτοχρονιά.Προορισμός μας?Ένα ρεμπετάδικο(ο Θεός να το κάνει δηλαδή).Με το που μπήκα μέσα έμεινα άναυδη.Το μαγαζί ασφυκτιούσε από καταπιεσμένα νιάτα(γιαγιάδες και παππούδες)και από μεγάλες ευδιάθετες παρέες(βλ.μαμα-μπαμπας-παιδια-και όλο το σόι).

-Έχε χάρη που το'χουμε μισοπληρώσει..είπα στην φίλη μου

-Για έναν λόγο διαλέξαμε αυτό το μέρος,έχουμε όσο κρασί θέλουμε τσάμπα θυμήσου!

Απ'οτι καταλαβαίνετε,ολόκληρη η παρέα πλην εμού και του συνοδού της φίλης μου έγινε λιώμα.Φέσι.Να πέφτουνε κάτω,να κυλιούντε κάτω από τα τραπέζια και να αγκαλιάζονται όλοι μαζί-και να ξαναπέφτουν κάτω.Εννοείται ότι όσοι μας είχανε δει είχανε ξεραθεί στα γέλια!!!Εγώ να μην ξέρω ποιόν να πρωτομαζέψω από όλους,την μια που το φουστάνι της είχε ανέβει ως τον αφαλό ?την άλλη που έριχνε χαστούκια δεξιά και αριστερά?τον άλλον που

είχε κολλήσει σαν την βδέλλα πάνω μου και δεν μ'αφηνε να σηκωθω??

Με τα πολλά,το κλείσαμε το μαγαζί,εγώ και το αμόρε της φίλης μου κάναμε υπεράνθρωπες προσπάθειες να βαστήξουμε τους υπόλοιπους 9 που δεν μπορούσαν ούτε όρθιοι να μείνουνε-ευτύχως πήρα τηλ αργότερα και ήρθαν ενισχύσεις,βάλε και το προσωπικό ασφαλείας του μετρό που μας βοήθησε,να'ναι καλά οι άνθρωποι-

H φίλη μου κάπου στο ενδιάμεσο είχε μια αναλαμπή και θυμήθηκε ότι σε προηγούμενο μεθύσι της η Άντζυ την είχε βοηθήσει να ξεράσει και άρχισε να φωνάζει

-Ααααααντζυ,βάλε μου δάχτυλοοοοοο!!!!

Τις αντιδράσεις των περαστικών σας αφήνω να τις φανταστείτε μόνοι σας.

Αλλά δυστυχώς το δράμα δεν τελείωσε εδώ.Όταν αρχίσαμε να ψάχνουμε για ταξί,έγινε αυτό που λέμε "ψάξε-ψάξε δεν θα το βρεις".Και όταν πέρασε αυτό το ευλογημένο το ταξί και πήγα να βάλω τις 2 τρελές φίλες μου μέσα άρχισαν τα παρατράγουδα.Η μια άρχισε να τσιρίζει

-ΔΕΒ ΘΕΛΩ ΤΑΞΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!ΟΧΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ,ΘΕΛΩ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟΟΟΟΟΟΟΟ!

και να τρέχει προς την αντίθετη κατέυθυνση.

Αποτέλεσμα?περίμεναμε μες στο κρύο(που δυστυχώς δεν τις είχε συνεφέρει)ώς τις 8 το πρωί που ήρθε το αναθεματισμένο το λέωφορείο.