Tuesday 17 October 2006

TA ΣΧΟΛΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ(PART II)

Έχετε δει την ταινία ''big fish'' ?Η ταινία αναφέρεται σε έναν απίστευτο παραμυθά που διηγείται όλο ψεύτικες ιστορίες σαν τα μεγάλα ψάρια που λένε οι ψαράδες ότι πιάνουν.Θυμάμαι ότι όταν είδα την ταινία πριν 3 χρόνια,ήθελα πολύ να την αφιερώσω στον (τότε) μαθηματικό μου μιας και o ίδιος μας έλεγε μεγαλύτερα ψέματα απ ότι ο Ed Bloom στην ταινία...
Ο κύριος Σ. αν και στο επάγγελμα του ήταν συνεπής,δεν έχανε ευκαιρία να μας λέει για τα ταξίδια που είχε κάνει,και συνέχιζε να κάνει.Ιταλία,Γαλλία,Γερμανία,Ιαπωνία και άλλες τόσες χώρες μας έλεγε ότι είχε επισκεφτεί.Μας έλεγε και πως πήγαινε συχνά Ιταλία με το αυτοκίνητο του.Όταν κρυώναμε μας απαντούσε ''Καλά που να δείτε στις Άλπεις πόσο κρύο έκανε το σ.κ που πήγα!Είχα πάει με την γυναίκα μου,και μείναμε με άλλους ορειβάτες σε ένα καταφύγιο...'' και συνέχιζε με απίστευτες λεπτομέρειες.Και μεις τον ακούγαμε.Δεν γίνεται λέμε να τα βγάζει όλα αυτά απο το μυαλό του,τόσες λεπτομέρεις μας λέει.
Μετά από κάποιους μήνες αρχισαν όλοι να ψυλλιάζονται.Καλά μας δουλεύει τώρα?λέγανε όλοι.Ακούσαμε μάλιστα ότι και σε ένα άλλο τμήμα είχε πει ότι σε μια απο τις καταδύσεις του είχε παλέψει με καρχαρία και τον είχε σκοτώσει με νυχοκόπτη (μην με ρωτάτε αν οι στολές κατάδυσης έχουν ειδική θήκη για νυχοκόπτη,θα σας γελάσω).Σε ένα άλλο είχε πει πως βρέθηκε αντιμέτωπος με μια αρκούδα στο δάσος και της είχε πει ΄΄Ή εσύ θα φύγεις,ή εγώ''.Και έφυγε η αρκούδα.Έμαθα μάλιστα από κάπου και ότι δεν έχει καν αυτοκίνητο.
Το άξιοθαύμαστο ήτανε ο τρόπος που τα έλεγε.Όπως και ο Ed Bloom,δεν έβλεπες στο βλέμμα του την παραμικρή ένοχη,μίλαγε σαν να τα είχε όντως ζήσει.Ήταν πεπεισμένος ότι όλα αυτά είχαν συμβεί,το έδειχνε και ο ενθουσιασμός του σε κάθε εξιστόρηση.Κανείς δεν τον κορόιδεψε ποτέ,τον ακούγαμε πάντα συναινώντας σιωπηρά.Αυτά ήταν τα όνειρα του.Η ζωή που δεν είχε ζήσει όντας ένας ωρομίσθιος καθηγητής στα 55 του,την ζούσε μέσα απο τα παραμύθια του.Ποιος είχε το δικαίωμα να του την στερήσει?


΄Ένας φίλος μου λέει ότι έχει πάρει αυτοκίνητο εδώ και 3 μήνες αλλά κανείς δεν το έχει δει.Πάντα,κάθε μέρα κάτι παθαίνει.Τον ακούω να μιλάει για τον κινητήρα,τους ίππους,τις ζάντες όλα με τρομερές λεπτομέρεις.Μια παλιά μου συμμαθήτρια μας μίλαγε για μια παρέα αγοριών που έβγαινε.Ονόματα,περιγραφές,χαρακτήρες μας τα λέγε όλα.Κανείς ποτέ δεν γνώρισε,είδε,άκουσε κανέναν τους.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν στην εποχή μας στο ψέμα,επιστρατεύοντας όλη τους την φαντασία και δημιουργούν ιστορίες,προκειμένου να προβάλλουν ένα καλύτερο εαυτό,όπως θά θελαν να είναιΈναν πιο περιπετειώδη εαυτό ή έναν πιο δημοφιλή.Στερούμενοι όλα αυτά τα πράγματα που δεν έχουν,προσπαθούν τουλάχιστον να κερδίσουν την αναγνωριση από τους άλλους,νομίζοντας ότι έτσι εξυψώνονται ενώ στην πραγματικότητα υποβαθμίζονται....

1 Responses (Leave a Comment):

Anonymous said...

Χιχιχι! Το αόρατο αυτοκίνητο του Χάρυ Πότερ...