Monday 7 August 2006

Η ΖΩΟΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Δυστυχώς αν και η Αθήνα φιλοξένησε τους ολυμπιακούς αγώνες, καμαρώνει όντας μέλος των 25 και κουβαλώντας στις πλάτες της πολιτισμό 3000 χρόνων δεν έχει μάθει να εφαρμόζει τα δικαιώματα των ζώων όπως αρμόζει σε κάθε πολιτισμένη κοινωνία. Ας ασχοληθούμε πιο αναλυτικά….

ΠΟΣΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΩΡΕΣΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΗ?
Όπως αποδεικνύεται πολλά. Ό αριθμός των αδέσποτων όχι μόνο σκυλιών και γατιών στην πρωτεύουσα είναι τεράστιος. Ζώα που ζουν στο δρόμο, τρώγοντας από τους κάδους σκουπιδιών, ανέχονται την άσχημη συμπεριφορά μερικών που τα κλοτσούν, τους βάζουν φωτιές ,τα φτύνουν μόνο και μόνο επειδή…υπάρχουν. Μερικοί έφηβοι το θεωρούν αστείο να σκοτώσεις μια γάτα (έτυχε να γνωρίζω έναν που είχε σκοτώσει παραπάνω από 10 και υπερηφανευόταν στους φίλους του μάλιστα τον τρόπο με τον οποίο τις είχε σκοτώσει. Του εύχομαι ολόψυχα στην επόμενη ζωή του να είναι γάτα)Τα τετράποδα αυτά που υποφέρουν, εξ αιτίας της αδιαφορίας των ανθρώπων μας δείχνουν καθημερινά που έχει φτάσει η πρόοδος και η εξέλιξη της σημερινής Ελλάδας…Πολλαπλασιάζονται, υπακούοντας τα βιολογικά τους ένστικτα και έτσι το πρόβλημα διαιωνίζεται. Εφ’ όσον η ευθανασία θεωρείται αποτρόπαιο έγκλημα στην χώρα μας (προτιμούμε να τους προσφέρουμε ένα αργό θάνατο βλέπετε) πρέπει να στειρωθούν επειγόντως. Κάποιο μέρος που να εξασφαλίζει την διαμονή και την φροντίδα των αδέσποτων της πρωτεύουσας απ’ όσο ξέρω δεν υπάρχει και ούτε έχω ακούσει ποτέ καμιά κυβέρνηση να το σχεδιάζει. Οι φόλες που μερικοί ανεγκέφαλοι τοποθετούν δεν είναι η λύση.

ΘΕΛΩ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ!
…Λένε αρκετοί κάτοικοι της πρωτεύουσας και αμέσως σπεύδουν να αγοράσουν ένα. Να αγοράσουν βεβαίως βεβαίως γιατί θέλουν να είναι και ράτσας, καθαρόαιμο . Αυτά που δυστυχώς δεν είναι ούτε τσιουάουα ,κανισάκια και μαλτέζ είναι σκυλάκια ενός κατώτερου θεού, γιατί να τα πάρουν? Χωρίς να σκεφτούν τις ανάγκες που έχει ένα τετράποδο όπως είναι η καθημερινή βόλτα ,μια σωστή διατροφή ,τα εμβόλια του, και η ενασχόληση μαζί του έχουν ήδη αγοράσει το τετράποδο και το έχουν κλείσει σ ένα διαμέρισμα 70 τ.μ(ενίοτε σε μπαλκόνια και ταράτσες)Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που αυτοαποκαλούνται ζωόφιλοι και καμαρώνουν πως αγαπάνε τα σκυλιά. Η γειτόνισσα μου έχει 2 λυκόσκυλα σ ένα σπίτι 70-90 τ.μ και τα κρατάει όλη τη μέρα κλεισμένα σ ένα μπαλκόνι 1Χ1. Και δεν είναι η μόνη. Διάβαζα για μια άλλη γυναίκα που κάποιος της δηλητηρίασε τα 2 σκυλιά και 3 γατιά που είχε και εκεί που είχα απηυδήσει διάβασα πως θα κάνει μηνύσεις στους άλλους ένοικους της πολυκατοικίας(ποιας πολυκατοικίας? όλα αυτά τα είχε σε διαμέρισμα????)Δυστυχώς τα διαμερίσματα δεν είναι φάρμες ζώων. Ένα δυάρι δεν μπορεί να χωρέσει ένα χάσκι. Δεν είναι μόνο σε βάρος των γειτόνων που σε πολυκατοικίες με άθλια ηχομόνωση ακούν γαυγίσματα 24 ώρες την ημέρα. Είναι και εις βάρος των ζώων. Είναι έγκλημα να κρατάς ένα μεγάλο σκύλο που από την φύση του χρειάζεται άπλετο χώρο κλειδωμένο σε τέσσερις τοίχους με την δικαιολογία ότι τον αγαπάς. Δεν υπάρχει για μένα μεγαλύτερη χαρά από το να βλέπω ένα κυνηγόσκυλο να τρέχει, να κυλιέται στο χορτάρι, να σκάβει λάκκους και να είναι ευτυχισμένο. Γιατί τα πλαστικά παιχνίδια δεν το κάνουν ευτυχισμένο…

0 Responses: